انا تعبان اوى
كنت مفكر انى عمرى مهعيش لحظة عذاب ولا حزن ومع انى متجرحتش"عشان اتالم
رسالتى ليكى انتى عارفانى كويس اكيد هتحسى بى وبلى فى افهمينى حسينى اوعى تكدبينى
خايف لتفهمينى غلط بس بجد بحبك .سيبينى افضفض لو حتى لنفسى
اصعب حاجه فى الدنيا انك تقول خلاص،وانك تقررالنهايه لاجمل صفحه فى حياتك وتاخد خط تحدد بيه النهايه
،بس ايدك مش قادره تجر الخط ده،ولاقلبك ولاعقلك بيطاعوك،وكلك كده مش عارف يقرر، مع انك عارف ايه الصح،بس تقول ممكن مايكونش ده الصح، والظروف ممكن تتغير، وبين معرفتك للحقيقه وبين تصديقك لها..،توصل لدرجه ان احاسيسك وتفكيرك يتوقفوا
،وتتوقف الحياه كلها جواك،مع استمرارك فى ممارسه الحياه اللى مفروض تعملها،تصح وتنام،تنزل الشارع،تقابل ناس تتكلم معاهم وتضحك وتهزر تفرح،ومع كل ده جواك واقف عن العمل، ولا اى حاجه بتتغير نفس الرفض للحقيقه،واصطدام الواقع مع الحقيقه ،ومع كل ده بترفض اى حاجه واى فكره ممكن توصلك انك تاخد قرار النهايه انك تقول خلاص
،وتقابل اقرب صاحب ليك واللى عارف سرك ويسالك هتعمل ايه ؟هتكمل؟ ولاهتبعد؟ ولاايه؟؟؟؟ وتيجى ترد ماتعرفش، وتشوف حكايتك كلها قدامك كانها فليم سينمائى ، وتشوف الواقع الى يقولك ماينفعش خلاص ،وتحس انك مسلوب الاراده،وقلبك وقف،وتقول لصاحبك انا بطلع فالروح،وتسمع الملك وهو بيغنى <انا عمر عينى مادمعت الا على كل شى غالى>وتنزل دمعه من عينك كنت ماسكها بقالك كتيييييييييير،،،، وتقول باللى باقى ف صوتك خلاااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااص
مهما كانت النهاية مرة اكيد طعم الحياة هيجى ويخليها احلى
وبايدك اوع تكون ياس وحاول تاخد بايدك خط جديد ف صفجة بيضة
اجمل من كدة مفيش النجاح بعد الياس
لو قدرت تفضفض فضفض بس اوعى تياس من جرحك وان ملهوش علاج
ربنا خلق المرض وخلق العلاج
تحياتى ليك يا انصارى والمنتدى منور باهلة